مروري كوتاه بر زندگي‌نامه استاد داريوش مهرجويي
داريوش مهرجويي در 17 آذر 1318 در تهران به دنيا آمد.
از كودكي با فراگيري موسيقي و نقاشي پا به عرصه هنر گذاشت. او تحصيلات مقدماتي را در تهران سپري كرد و پس از آن در 20سالگي، براي ادامه تحصيل عازم كاليفرنيا شد تا در رشته سينما ادامه تحصيل دهد. در دانشگاه UCLA با افراد مطرحي مثل رنوار آشنا شد و اصول سينما را آموخت؛ اما پس از چند ترم ناگهان رشته سينما را رها كرد و در همان دانشگاه تحصيل در رشته فلسفه را آغاز كرد.
پس از فارغ‌التحصيلي با كمك دوستانش به منظور آشناكردن غرب با ادبيات ايران، مجله «نقد پارسي» را منتشر كرد. مهرجويي فيلمنامه‌‌اش را كه مضموني عاشقانه داشت در آنجا به رشته تحرير درآورد و با هدف ساخت فيلمي بر اساس آن راهي ايران شد؛ اما به هدف خود نرسيد. چندي بعد فيلم «الماس33» را جلوي دوربين برد؛ اين فيلم هرچند از نظر فني خوب بود، اما موفقيت چنداني كسب نكرد.
در سال 1348 با ساختن فيلم «گاو» كه يكي از موفق‌ترين آثار كارنامه هنري اوست، نويدبخش سبكي جديد در سينماي ايران بود؛ فيلمي كه از نظر هنري و فني اثر درخور توجهي بود و از نظر تجاري نيز موفقيت بسياري كسب كرد. «گاو» علاوه بر اينكه در جشنواره‌هاي كن، برلين، مسكو، لندن و لس‌آنجلس جزو نخستين فيلم‌هايي بود كه از كمك دولتي استفاده كرد، ولي هنگام نمايش، گرفتار سانسور شد. اين فيلم در جشنواره ونيز، در سال 1350، جايزه ويژه منتقدان را از آن خود كرد و به عنوان يكي از فيلم‌هاي برتر تاريخ سينما انتخاب شد.
فيلم بعدي مهرجويي، «آقاي هالو» يك درام اجتماعي بود كه در جشنواره‌هاي برلين، مسكو، لندن و... نمايش داده شد و از نظر تجاري موفقيت بسياري كسب كرد.
«پستچي» كه فيلم چهارم اوست، در رديف هفتم از 10 فيلم برگزيده جهان توسط منتقدان سالنامه فيلم بولتن (1917) قرار گرفت.
«دايره مينا» اثر بعدي او بود كه در گرماگرم انقلاب از نمايش عمومي در ايران محروم شد؛ ولي چند سال بعد، در خارج از ايران به نمايش درآمد و تحسين بسياري را برانگيخت.
مهرجويي پس از انقلاب چند سالي را در فرانسه گذراند و پس از بازگشت، دوباره ساخت فيلم را آغاز كرد. فيلم موفق «اجاره‌نشين‌ها» كه هنوز يكي از بهترين فيلم‌هاي كمدي سينماي ايران است، در اين زمان ساخته شد.
از آن زمان تاكنون مهرجويي فيلم‌هاي بسياري را كارگرداني كرده است كه بسياري از آنها موفق به كسب جوايز متعدد از جشنواره‌ها شده‌اند.
«هامون» يكي از فيلم‌هاي بسيار موفق مهرجويي است كه با تكيه بر مضامين فلسفي، زندگي روشنفكران را به تصوير كشيده است. اين فيلم مورد پسند منتقدان و تماشاگران قرار گرفت و بعدها در نظرسنجي به عنوان فيلم محبوب تماشاگران انتخاب شد.
او در سال 1376 فيلم «درخت گلابي» را بر اساس داستاني از گلي ترقي ساخت كه به يكي از ماندگارترين فيلم‌هاي نوستالژيك سينماي ايران تبديل شد و برخي از منتقدان اين فيلم را كامل‌ترين فيلم مهرجويي دانسته‌اند.
بماني(1380)، مهمان مامان(1382)، سنتوري(1385)، نارنجي‌پوش(1391) و چه خوبه كه برگشتي(1392) از جمله فيلم‌هاي سينمايي اين فيلمساز بزرگ است.
گذشته از اين آثار، او تعدادي فيلمنامه نيز نوشته است. واضح‌ترين وجه مشترك فيلم‌ها و فيلمنامه‌هاي او، اقتباس از آثار ادبي است كه علاقه مهرجويي به ادبيات را نشان مي‌دهد.
علاوه بر اين آثار، او چهار فيلم مستند كوتاه و دو فيلم مستند بلند را هم كارگرداني كرده و ترجمه پنج كتاب را نيز در كارنامه حرفه‌اي خود به ثبت رسانده است.
براي مشاهده فهرست آثار داريوش مهرجويي، اينجــــــــا كليك كنيد.
